thuis in de sneeuw met de aftrap van kuur1

Afgelopen week was weer bijzonder. Het weer was fantastisch en ik ben mijn woonomgeving extra gaan waarderen. We wonen aan de zuidrand van Arnhem, maar ook aan de rand van het park Lingezegen. Daar zitten we nog geen honder meter vandaan en van huis uit is het lopen van een rondje plas (zie foto) iets waar we ons uitstekend mee vermaken.
Anne-Mieke heeft afgelopen week Lies opgezocht in Curacao en de sneeuwval heeft gezorgd voor een vertraagde terugreis die 48 u duurde. Ze was gelukkig op tijd voor de start van de eerste kuur.
De kuur die ik krijg bestaat uit 2 delen : i) oxaliplatin via een infuus op dag 1 en ii) capecitabine via tabletten gedurende 14 dagen (www.oncoline.nl) . Voor de infuus-toediening heb ik een ochtend in het ziekenhuis doorgebracht. Het vervelendst daarbij was het verwijderen van de pleisters waarmee het infuus vast zat op mijn arm. Daar was ik totaal niet op voorbereid en het voelde aan alsof mijn huid eraf werd gescheurd. Die dag bleef mijn huid extreem gevoelig voor temperaturen lager dan kamertemperatuur. Lopen van ziekenhuis naar auto deed ik dus ingepakt alsof het min 25 graden was (en deed me aan een wandeling door Moskou bij -25). Nu ben ik 2 dagen verder en is de gevoeligheid voor kou gelukkig verminderd.
Morgen begint Kerst en wij wensen iedereen een bijzonder fijne Kerstdagen.

thuis en het vervolg

Ik ben al weer 1.5 week thuis en verbaas me nog dagelijks over de snelheid waarmee je lichaam herstelt van zo'n ingrijpende operatie. Een wijkverpleegkundige heeft de operatie-wond verzorgd omdat er een ontsteking was ontstaan, maar zelfs die is nu al vrijwel genezen. Dus ik probeer snel op krachten te komen en te genieten van het leven. Daarbij is elke steun van grote waarde. Ik kan het dan ook niet laten nogmaals allen te bedanken voor kaarten, bloemen, telefoontjes en bezoek; reken maar dat ik daar niets van zou willen missen.
Komende tijd zal nog niet makkelijk zijn. Sinds gisteren weet ik wat voor chemo-traject me te wachten staat.  Op 22 December begin ik met 8 kuren die telkens 3-weken duren. Daarmee moeten de eventueel resterende kwaadaardige cellen worden geelimineerd. De bijwerkingen zijn fors maar voor iedereen verschillend. Het blijft vergif dat je inneemt dus het zal niet meevallen om mijn conditie op peil te houden. Met support en afleiding sla ik me ook daar wel doorheen.

weer thuis met uitslag PA

Stiekum hadden we natuurlijk op de hoofdprijs gerekend in dit kansspel van de kankercellen. Maar helaas ... vanmiddag kregen we de uitslag van de pathologische analyses (PA). Daaruit bleek dat het gezwel goed is verwijderd (geen kankercellen in snijvlakken) maar dat er in 2 van de 17 verwijderde lymfeknopen kwaadaardige cellen zijn aagetroffen. Daarmee is er toch een kans dat er één of meer kankercellen "aan de wandel" zijn. Om dat risico op te vangen zal ik een chemokuur moeten ondergaan. Vervelend, maar mijn overlevingskansen stijgen door zo'n kuur aanzienlijk: geen 68% maar ca 81% kans dat ik er over 5 jaar nog ben. Het klinkt allemaal wat cru maar zo werkt deze ellendige ziekte nu eenmaal. De positieve insteek is natuurlijk dat het allemaal veel slechter had gekund en ik er toch redelijk bijtijds bij ben.
Op dit moment lig ik heerlijk thuis op de bank te genieten van huis en (open) haard. Ik zal nog wel enige weken nodig hebben om weer voldoende op krachten te komen.

Na de operatie!

De operatie zit er op en we kunnen zeggen dat we voorlopig goed nieuws hebben! Er is verder niets bijzonders aangetroffen en de darmwand was nog intact. Ze hebben de darm weer keurig aan elkaar kunnen maken en een stoma was dan ook niet nodig. Bij het horen van het goede nieuws sprong hij bijna uit bed!!'Misschien kan ik dan toch nog mijn nieuwe tennisracket gebruiken!'
Hij is redelijk te pas maar ligt vannacht nog op de medium care voor extra aandacht.
Nu volgt het opknappen maar het goede nieuws zal daar zeker bij helpen.

Als er iemand op bezoek wil komen kan dat, maar we willen wel vragen even met mij (Anne-Mieke) contact op te nemen voor de coordinatie.
gegroet, we gaan er 1, of misschien wel 2, op nemen!!
Anne-mieke

update (24/11): even een fotootje toegevoegd van gister meteen na de operatie, vandaag al weer een stuk fitter en op de normale afdeling (dit was nog op de 'medium care'-afdeling) .

3e week na uitslag: operatiedatum bekend

Operatiedatum is aanstaande maandag 23 november. Nooit gedacht dat ik nog eens blij zou zijn om te horen dat iemand met een mes mijn buik open zal gaan snijden. Maar ja, wachten en rondlopen met een tikkende tijdbom is ondraaglijk. We hadden bijna een feestje gevierd toen ik mobiel gebeld werd en men de datum doorgaf.

Afgelopen week was er weinig nieuws maar het medisch circuit heeft me/ons behoorlijk bezig gehouden. Diverse afdelingen in het ziekenhuis ontdekt waar ik eigenlijk liever niet kom: stoma-verpleegkundige (voor het geval dat), fysiotherapeut (voorlichting over ademhaling na buikoperatie), gio-verpleegkundige (coordinatie) en anesthesist.
Afgelopen weekend zijn we er nog even uit geweest en hadden een hotelletje geboekt in Arcen. Mooie wandelingen in nationaal park De Maasduinen en langs de Fossa Eugeniana, een nooit voltooide waterweg tussen Maas en Rijn. Fijn om er even uit te zijn.

Aanstaande vrijdag nog een opname-screening en dan mag ik me zondag melden in ziekenhuis Rijnstate. 

2e week na uitslag

De CT-scan van vrijdag 6 nov was geen pretje; contrastvloeistof drinken vooraf en tijdens de scan werd er nog vloeistof de bloedvaten ingegoten via een infuus. Daarnaast werd er lucht de darmen ingeblazen om  het beeld zo duidelijk mogelijk te laten worden. Dit soort onderzoek onderga je gewoon in een soort roes.
Afgelopen dinsdag (10 nov) kreeg ik de onderzoeks-uitslagen van echo en CT-scan van de chirurg: geen bijzonderheden dus een operatie kan worden gepland. Zou ik dan toch geluk hebben en er bijtijds bij zijn geweest ? Nu de datum van de operatie nog en dat blijkt niet zo simpel. Binnen 3 weken zou ik normaal gesproken aan de beurt moeten zijn, maar het is druk en men is overbelast. Zeer waarschijnlijk word ik pas in de week vanaf maandag 23 nov geopereerd. Dus wachten tot die tijd ....
Je gaat nu op andere dingen letten, zoals de recent gestartte KWF-actie ’50 procent kankersterfte te voorkomen door gezonde leefstijl’. Goed bedoelde voorlichtingsactie die voor patienten (zoals ik) kwetsend is. De relatie tussen leefstijl en kanker is er natuurlijk wel, maar die 50% lijkt me niet te verantwoorden (zie Karin Spaink).
Verder wandelen we veel (zie foto, afgelopen weekend op de Veluwe) om de conditie goed op peil te houden.

1e week na uitslag

Het is al weer een week geleden dat ik de uitslag van de colonoscopy kreeg. Een week met een diep dal met vandaag weer een lichtpuntje. Ik ben er nog lang niet, maar in elk geval bleek vanochtend uit de echoscopie dat er geen uitzaaiingen naar de lever zijn. Dit was voor mij de meest spannende van de testen die ik afgelopen week heb gehad.
Afgelopen zaterdag ben ik door Anne-Mieke en Jaap van Schiphol opgehaald. Zondag hebben we in stille afwachting gezeten en meenden niet veel te kunnen doen. Maandag dachten we een CT-scan te kunnen maken, maar die dag is opgegaan aan bellen, regelen en een MRSA-test. Niemand had bedacht dat je een ziekenhuis in NL niet in komt voordat is vastgesteld of je MRSA-bacterien bij je draagt. Dinsdagmiddag werden de operaties voor komende week gepland en hoopten we nog dat mijn info voldoende zou zijn. Maar zonder lever-echo en CT-scan bleek dat niet haalbaar. Dat bleek helemaal op woensdag tijdens afspraak met chirurg Aufenacker van Rijnstate. Deze bevestigde dat het zeer waarschijnlijk een kwaadaardig tumor was en dat een operatie noodzakelijk zal zijn. Mijn geval komt in het patientenoverleg van dinsdag 10 nov, waarna een operatie kan worden ingepland. Waarschijnlijk in de week van 23 nov, afh van de drukte van het operatie-programma.
Morgen volgt een CT-scan gericht op het colon-gedeelte van de dikke darm (met wat klikken op internet lijkt het al snel of je er ook wat van af weet, zie bijv NKI-AVL). Tot zover nieuws van het dikke darmen front.
En laat ik niet vergeten iedereen te bedanken voor bloemen, kaartjes, mailtjes en telefoontjes. Het is hartverwarmend en een grote steun.

na 8 weken: halloween met een versnelde aftocht

Deze foto heb ik 1.5 week geleden genomen onderweg van het huis waar ik verbleef naar kantoor. Halloween was in aantocht en de huizen in de wijk waar ik doorheen fietste zagen er opgetuigd uit. Toen was ik nog onwetend, maar wel in gelaten spanning. Mijn verslag heeft daardoor een week overgeslagen; ik zat in afwachting van uitslagen van onderzoek naar de toestand van mijn darmen. Ca 3 weken geleden kreeg ik het vermoeden dat er iets niet lekker zat. Ik ben naar een lokale huisarts gegaan die een eerste test deed en me vervolgens doorverwees naar een specialist in Sacramento voor een colonscopy.  De uitslag kreeg ik donderdag 29 oktober en was dramatisch: een flink gezwel dreigt de doorgang te versperren en de specialist raadde me aan voor behandeling zsm naar NL te gaan. De volgende ochtend ben ik met hulp van de alarmcentrale naar Nederland gevlogen en momenteel ben ik in het Nederlandse medische circuit mijn weg aan het zoeken voor een snelle behandeling. Niet het verloop van mijn sabbatical dat ik me had voorgesteld, maar het is niet anders, we vechten ons hier doorheen en ik hoop dit verslag met positievere zinnen te kunnen vervolgen.

Na 6 weken : rustig weekje, ondanks storm

Afgelopen dinsdag raasde een storm over Californie die op sommige plaatsen wel 200 mm regen heeft laten vallen. Afgebroken takken, de hele dag regen, het leek wel een Nederlandse herfstdag. Maar 2 dagen later zit je hier weer buiten op een terras bij 25 graden C.
Verder was het een rustig weekje. Donderdagavond naar een optreden van een zekere Tony Furtado geweest in een klein theater, The Palms, in het plaatsje Wilders, zo'n 20 km ten westen van Davis. Echte American gypsy muziek, dat door verschillende lui hier wordt gespeeld. Men trekt er mee langs de Amerikaanse west- en oostkust. Het was gezellig, de muziek van Tony sprak me aan en ik heb dan ook maar een CD van Tony gekocht.
Vandaag (zondag 18 okt) ben ik verhuisd van het gastenverblijf op de campus naar de woning van Thomas, die voor een sabbatical naar Duitsland gaat. Eens kijken hoe dat bevalt.

na 5 weken: in het grondwater

Deze week stond ik niet in het teken van stront maar grondwater speelde een centrale rol. Hierna zal ik daar een verslagje doen van het symposium waar ik afgelopen dinsdag en woensdag geweest ben. Verder was het eigenlijk best een rustig weekje. Wasje gedraaid, tennisballetje geslagen, rondje gezwommen (buiten; overdag is de temperatuur nog steeds heel aangenaam). Het fotootje hiernaast is van een squirrel ofwel eekhoorn die je hier veel op het campus-terrein zit rondspringen.

Afgelopen week heb ik op 6 en 7 okt 2009 bij een symposium in Sacramento bezocht, georganiseerd door de Groundwater Resource Association en getiteld: "Water Crisis and Uncertainty: Shaping Groundwater's Future" (http://grac.org/am09). Er waren (maar) ca 60 personen, maar wel mensen die iets over grondwater in Californie te melden hadden. Voor mij een prachtige manier om overzicht te krijgen van de problemen die spelen en een mooie aanvulling op het symposium van 21 sept in San Francisco waar het toch vooral over het oppervlaktewater ging. Belangrijkste problemen die spelen zijn toch wel watertekort en waterkwaliteit. Om het met een paar trefwoorden samen te vatten: Drought, Nitrate, Salinity, Modflow, USGS, monitoring, legislature. De presentaties komen via de website beschikbaar. Ik zal met weergeven wat me is opgevallen en na een paar dagen nog is bijgebleven:
- grondwaterdalingen zijn fors; vooral in de Centrale Valley, veroorzaakt door te veel gebruik voor landbouw (irrigatie), drinkwater en industrie. Verminderde aanvoer (minder sneeuw) versterkt dit.
- zoutophoping en nitraatuitspoeling zijn grote problemen. Stikstof-mest-giften tussen de 600 en 1000 kg/ha stikstof zijn hier gebruikelijk lijkt het. Een spreker merkte op dat nitraat nog oplosbaar is (aanpakken bij de bron), maar dat zout uiteindelijk een groter probleem zal geven omdat men het niet kwijt raakt. Zout hoopt zich op in de bodem en het ontbreekt hier verbazend genoeg aan goede drainage-systemen.
- veel onderzoek met isotopen voor allerlei verdelingsvraagstukken;
- relatief veel onderzoek naar invloed van maaiveld-daling veroorzaakt door dalende grondwaterstanden.
- veel Modflow-berekeningen werden getoond. Veel recente packages (LGR, GWM, FARM, STREAM, etc..) Vooral packages voor gridverfijning, optimalisatie en subsidence (maaiveld-daling) lijken me iets waar we in NL ook eens naar zouden kunnen kijken. Vrijwel iedereen gebruikt ModFlow2000 of 2005.
- indrukwekkende USGS-studies naar hydrologische problemen in de Central Valley. Een Modflow-studie is op internet beschikbaar (http://pubs.usgs.gov/pp/1766). Een andere studie komt eerdaags beschikbaar waar Alan Flint het Basin Characterization Model heeft toegepast voor het topsysteem en dat ook wil gaan koppelen aan ModFlow (deed me sterk denken aan metaSwap-Modflow).
- Op het gebied van regelgeving is het cowboy-land. Californie is de enige staat die grondwaterbescherming bij de wet niet heeft geregeld. Geen normen en geen mogelijkheden om maximale belastingen van bijv mest te regelen. Vrijheid blijheid lijkt hier nog te gelden, en zelfs een deel van de grondwater-experts is tegenstander van regelgeving. Men gaat komende weken in het congres proberen daar verandering in brengen maar dat kan wel eens stuiten op financiele problemen. Om dit soort regelgeving te financieren brengt men dan obligaties uit, hetgeen mij overkomt als het nemen van een zoveelste voorschot op de toekomst.
Kortom de staat Californie doet me versteld staan; men heeft de mond vol over veranderingen, maar water is politiek geworden en daar kan men niet zo goed met veranderingen overweg lijkt het. Vooral in het zuiden rondom LA loopt de vallei vol met allerlei zouten. Al 30 jaar probeert men een drainage-systeem aan te leggen om dit zout weg te krijgen.

na 4 weken: in de stront

Zo, die keek me afgelopen zondag niet zo vriendelijk aan. Maar je zult ook maar bij 36 graden in de zon moeten staan. Want deze stier kwam ik tegen tijdens het beregeningsexperiment van afgelopen zondag waar ik ruim 8 u boven de stront heb gehangen. Over het experiment straks meer.
Afgelopen week was rustig; overdag gewerkt, gesprekken gevoerd met een aantal mensen en geskyped met familie. Ik begin al een ritme op te pakken hier en moet oppassen dat het niet te veel op werken gaat lijken. Ik zit overdag met 6 personen op één werkkamer, lekker compact en daardoor best wel rustig. Ook gevarieerd, want op die kamer zitten: 1 Japanse, 1 Z-Koreaanse, 1 Chinees, 3 Amerikanen, en 1 Nederlander. Meest mensen die al gepromoveerd zijn en hier met een tijdelijke aanstelling wat bijverdienen op hun vakgebied. Veelal toch met de wens om weer naar hun thuisland terug te gaan. Afgelopen week met de Z-Koreaanse crèpes wezen eten bij een Frans restaurantje. Voor 10 dollar (7 Euro) had ik genoeg en redelijk gegeten; weliswaar een studentenmaal, maar je moet je toch een beetje aanpassen. Communicatieproblemen kunnen dan erg leuk zijn. Seoul blijk je in Z-Korea echt heel anders uit te spreken. Maar dat soort uitwisselingen maakt het hier juist zo afwisselend en interessant. Afgelopen woensdagavond tennisles gehad en dat nog wel bij de Davis Tennis Club !
Het beregeningsexperiment heeft wel een interessante dag opgeleverd, waarbij ik een kijkje achter de schermen kon nemen van een veeteeltbedrijf. Koeien staan vrijwel de hele dag op stal en poep en pies wordt via een goot afgevoerd naar een verzamelput. Het regenexperiment was bedoeld om de uitspoelende mest op te vangen in een goot die aan de zijkant van een afgeschermde plek was geplaatst. Op die plek werd gedurende een uur beregend; op deze manier werden op verschillende plekken met verschillende regenintensiteiten meststoffen uitgespoeld. Dat werd opgevangen en de analyses in de verzamelmonsters richten zich vooral op antibiotica zoals Monensis en zijn metabolieten. We waren met 5 personen die geulen mochten graven, monsters opvangen etc. Leuk werk, vooral bij 37 graden. Aan het eind van de dag had ik de pijp leeg maar was wel weer een ervaring rijker.
Het aantal koeien dat men hier heeft lijkt overigens aardig op Nederland: ca 1.8 miljoen melkkoeien en dat komt redelijk overeen met de ca 1.5 miljoen die er in NL zijn. Alleen lopen die in Californie op ruim 2.000 bedrijven rond en in NL op ca 20.000 bedrijven, de veedichtheid per bedrijf is hier dus 10 keer zo groot. En daarmee zijn de milieuproblemen hier ook gigantisch, ondanks het feit dat Californie ca 10 keer groter is dan NL. In meer dan 25% van de drinkwaterbronnen wordt de nitraatnorm van 10 mg/l N overschreden.
Ik heb tot nu toe verkennende berekeningen gedaan voor een veld waar men de uitspoeling van Cryptosporidium (een pathogeen die in restanten van mest voorkomt, mogelijk kan uitspoelen en waarnaar in de VS en UK veel onderzoek wordt gedaan) probeert te meten. Verdampingsberekeningen met Swap werden eerst wat ter discussie gesteld en daardoor heb ik vrij veel tijd ingestoken om eea uit te zoeken en mijn conclusie is dat wij het zo gek nog niet doen. Alleen weet men het niet; interceptie-verdamping wordt hier meestal niet apart meegenomen. Verder was ik was in een valkuil getrapt om een bijdrage te leveren aan regionale nutrientenmodellering, maar heb me toch bedacht. Probeer me nu te beperken tot water en ws uitpoeling van Crypto. Komende week hoop ik een goede dataset te krijgen om de waterstroming te toetsen.
Komende week ga ik ook naar een symposium in Sacramento: "Water Crisis and Uncertainty: Shaping Groundwater's Future", voor de liefhebbers zie: http://grac.org/am09.asp.

na 3 weken: in de Sierra

Afgelopen zondag met de LAWR-groep wezen 'hiken' in de bergen bij lake Tahoe. Een kleine 2 uur rijden van Davis liepen we daar op 3000 m hoogte te wandelen; het was fantasisch (zie foto). En dan te bedenken dat hier 's winters ca 10 m sneeuw valt ! Een sneeuwpak dat de laatste 3 jaar beduidend lager is uitgevallen en daarmee een belangrijke bijdrage levert aan de droogte-problemen waar men hier last van heeft. Een sneeuwpak dat in het voorjaar snelt in een tijd dat er veel en continue buien vallen waardoor overstromingen ontstaan. Het schijnt dat de gouverneur die hier vóór Schwarzenegger zat, heeft moeten opstappen omdat hij onvoldoende had gedaan om overstromingen te voorkomen.
Maandag (21 sept) naar een conferentie in San Francisco geweest over samenwerking California-Nederland. De conferentie was in het historische "Ferry building". De ochtend ging vooral over effecten van zeespiegelstijging. Boeiende speech van Will Travis (http://www.bcdc.ca.gov/) en onze Pier Vellinga ("Climate Change to get a process of innovation going"). Middag was voor mij interessanter met meer overeenkomstige problemen tussen beide landen. Op de achtergrond spelen verwante zaken waar expertise uit Wageningen een belangrijke rol kan spelen (nitraatuitspoeling, verzilting, verdroging, veenoxidatie, overstroming). Samenwerking met UC Davis lijkt een logische stap omdat er gelijksoortig onderzoek wordt verricht als bij WUR, er diverse historische banden zijn en bij UC Davis (m.n. dept. LAWR en center for Watershed) essentiele expertise is gebundeld (vb Jay Lund, Jan Hopmans, Chris van Kessel). Opmerkingen van Jay Lund spraken me zeer aan: "Climate change is an offer we cannot refuse", en "Awareness is an important issue, but we scientists have to prevent awareness to be based on catastrophes". Aan het eind van de dag ben ik met de Bay Ferry samen met Jay Lund naar Davis teruggekeerd.
Deze week verder aan modellering van veldje in Modesto gewerkt. Veel data op internet beschikbaar. Eerste berekening laten uitspoeling van > 1000 mm zien. Onzekerheid in verdamping (ET) proberen te minimaliseren; dus gesprekken gehad met ET-experts Snyders en Hsiao. Resultaten van lysimeter-onderzoek uit verleden zijn helaas niet digitaal beschikbaar. Interceptie-verdamping wordt hier vaak verwaarloosd. Men gebruikt hier 2 ETref waarden (voor gras en alfalfa) en vindt dat zelf ook erg verwarrend. Onze Wageningse benadering is zo gek nog niet, alleen kent men hem hier niet.
Vanmiddag werd hier de week afgesloten met een "ice-meeting". Ik vroeg me af wat het betekende, maar er werd echt op een rondje ijsjes getrakteerd voor het hele departement (ik schat meer dan 100 personen). Een gezellige afsluiting van een warme week. Volgende week schijnt de temperatuur weer beneden de 30 graden C te komen.
Morgen tennis en zondag heb ik me aangemeld voor een beregeningsexperiment met drijfmest. Zal wel lekker gaan stinken vermoed ik.

na 2 weken: naar Sacramento

Afgelopen weekend (12 sept) naar Sacramento geweest, de hoofdstad van Californie. Met de trein van Davis naar Sacramento en gelukkig had ik m'n bike meegenomen want de afstanden in de steden hier zijn niet te lopen. Bijgevoegde figuur laat de oude stadskern zien die aan de Sacramento rivier ligt. De grootste rivier van Californie met een intrekgebied van 70.000 vierkante kilometers en een lengte van ca 719 km. Uitspoeling van allerlei stoffen (o.m lood uit de goudmijn-tijd) en overstroming en zijn enkele problemen hier. Overstromingen vooral in het voorjaar als flinke regen samenvalt met smeltende sneeuw/ijs. Veel achterstallig onderhoud aan relatief lage dijken, die maar tegen een overstroming met een kans van 1:100 jaar beschermen. Afgelopen zondag met Thomas Harter naar een basketbal-wedstrijd geweest: de Sacramento Monarch's in het ARCO-arena (http://basketball.ballparks.com/NBA/SacramentoKings/index.htm). Veel lawaai maar ook relaxed en geen enkele agressie.
Dinsdag een presentatie voor het team van Thomas Harter gegeven. Er waren 13 personen aanwezig, ook een 3-tal mensen van het team van Jan Hopmans, waaronder een Italiaan (Paolo Nasta uit Napels). Die laatste bleek met Swap-berekeningen bezig te zijn en heeft met MatLab/Swap computers een maand aan het werk gezet.
Ik heb een presentatie gegeven, van theorie (beknopt) en vooral toepassingen van het Swap-model. Het was low-profile, met gelukkig ruimte voor stevige discussie. Waarom 1D als het ook 2D kan en zo. Men had op een of andere manier de indruk dat het een 2D model is. Dat idee heb ik ze van af geholpen, hetgeen sommigen tegenviel. Onze pseudo 2D-benadering blijft lastig over te brengen. Alternatieven (NHI, Hydrus2D, ..) zijn bediscussieerd, maar vanuit wetenschappelijk oogpunt kijkt men (begrijpelijk) wat kritisch naar onze benadering. Voordelen werden door de Italiaan duidelijk genoemd (had slechte ervaring met Hydrus) en daar hoefde ik niets aan toe te voegen. Rest van de week verkennende berekeningen gedaan voor een veldje waar men o.m. de uitspoeling van anti-biotica wil meten. Het ziet er naar uit dat ik toch enigszins de shit ingetrokken wordt, maar dat was ook mijn bedoeling want ik vermoed dat ik uitkom op het oorspronkelijke voorstel om verkennende berekeningen te doen voor Cryptosporidium of een of ander anti-bioticum. Volgende week verder.
Vrijdag op een kort bezoek geweest bij Chris van Kessel, ook een Nederlander die hier prof is geworden en hoofd van de Plant Science Groep, waar de "monsters van Gert-Jan" worden geanalyseerd (http://www.plantsciences.ucdavis.edu/plantsciences/). Sympathieke man, wil graag meer uitwisseling van studenten. VS-studenten hebben 4 jaar, dure studie en willen daarbuiten weinig ondernemen lijkt het. NL is dan ver weg en te veel extra. Hij wil ook relatie tussen hydrologie en gewasgroei verstevigen.
Tennisracket op de kop getikt en morgenvroeg ga ik tennissen bij de Davis Tennis Club. Blijkt hier gratis te zijn (gemeente betaalt) en op zaterdag en zondag is er een soort vrije inloop. Zondag ws een hike met collega's en freshmen (nieuwe lichting studenten) in de bergen omgeving lake Tahoe. Maandag ga ik naar een symposium in San Francisco () over samenwerking NL-Californie.
Thomas Harter organiseert een symposium voor juni 2010 dat wellicht interessant is voor Alterra-collega's (zie http://www.ag-groundwater.org/). Goed symposium in een fantastiche regio.

na 1 week: Guest house en Veihmeyer

De eerste week is voorbij en ik ben redelijk gesettled. In het Guest House heb ik een klein apartementje voor mezelf en dat bevalt prima. Fietsen is hier in Davis echt een uitkomst met fietspaden in overvloed en altijd droog weer.
Doordat ik een officieel visum heb mocht ik afgelopen week ook een soort inburgeringscursus meemaken. Althans daar leek het in eerste instantie op, maar uiteindelijk bleek het toch vooral een voorlichting te zijn over allerlei zaken zoals ziektekosten, rijbewijs, social security card, afmelding bij vertrek. Het verplichtte karakter van de bijeenkomst deed wat anders vermoeden. Na 9/11 is de overheid hier nog steeds streng op buitenlandse invloed en wil zo veel mogelijk volgen waar men blijft.
Ik heb een werkplek in het Veihmeyer-gebouw waar het Land-Air-Water-Resource (LAWR) departement is gehuisvest met Jan Hopmans als hoofd (http://lawr.ucdavis.edu/index.htm). Op de foto is het gebouw net rechts te zien; de foto geeft vooral een indruk van een typische campus-straat met fietsenenstallingen. Best wel groen dankzij de irrigatie die elke avond/nacht voor water zorgt.
Binnen LAWR ben ik bij de groep van Thomas Harter beland, waar grondwater centraal staat (http://groundwater.ucdavis.edu/) Ik zit op de 2e verdieping op een kamer waar ca 6 personen een werkplek hebben. Dus het kan gezellig druk worden. Meestal is een beperkt aantal aanwezig, omdat er ook veld- en labwerk wordt gedaan. Afgelopen week heb ik een indruk gekregen waar men zich mee bezig houdt en zijn wat eerste afspraken gemaakt. Er wordt bij deze groep onderzoek verricht naar de uitspoeling van dierlijke mestresten (nitraat, pathogenen, hormonen), maar ook naar het afleiden van eenvoudige relaties op basis van complexe 3D-modellering. Nogal divers dus. Op projectbasis worden mensen (veelal postdocs) aangesteld om een bepaalde klus uit te zoeken en daar dan een publicatie over te schrijven. Afgelopen week was dus vooral verkennen voor mij. Zo ben ik ook op bezoek geweest bij het (stabiele) isotopen-lab waar Alterra (bodem)monsters naar toe stuurt. Dat lab blijkt in het gebouw hiernaast te zitten van het dept of plantsciences. Ik heb een korte rondleiding gekregen van David Harris. Hij is hoofd van een van de grotere labs van de VS waar stabiele isotopen routinematig worden verwerkt. Het zag er allemaal zeer professioneel uit en er staat voor miljoenen aan apparatuur.
Volgende week geef ik een presentatie voor de groep, bediscussieren we eea en dan wil ik een voorstel maken hoe ik mijn tijd hier ga indelen.

aankomst Davis

6 September in San Francisco aangekomen en daar heb ik prima overnacht in het Carlton-hotel vlakbij het vliegveld. Shuttle-bus heeft me van/naar vliegveld gebracht. Vanaf vliegveld heb ik op 7 sept de Davis-shuttle bus naar Davis genomen (http://daviswiki.org/Davis_Airporter). Kosten waren 85 euro, wel wat duur, maar wel zo handig met 3 stuks bagage; volgende keer toch maar reserveren, want nu kon ik er met wat geluk net in gepropt worden.
Het klimaat is hier fantastisch; ik schat het op 25 gr met een heerlijk zonnetje, geen wolkje aan de lucht en aan aangename droge lucht.
7 September blijkt een nationale feestdag te zijn, Labour Day, zoals bij ons 1 mei de dag van de arbeid. US en Canada vieren dat op de eerste maandag in september. Gevolg: alles zit dicht en ik ben afhankelijk van restaurants voor food en drinks. Na wat moeite heb ik een 24-urs winkel gevonden, maar geen brood vooralsnog.
Verder heb ik mijn 'werk'plek verkend; die is maar 200 m van de plek waar ik nu overnacht (guest house op de campus). Maar eens snel kijken hoe het er daar uitziet. Tennisbanen zijn op 150 meter afstand dus dat lijkt me ook niet verkeerd.
Afstanden zijn toch te groot om steeds te blijven lopen en ik ben druk op zoek gegaan naar een fiets. Op de campus zit een verhuur/verkoop maar die blijkt vandaag dicht. In stad 2 winkels bezocht, waar ik voor ca 350 dollar een nieuwe fiets kan kopen. Op mijn vraag hoe/waar ik de fiets in december weer kan verkopen deed de verkoper in de laatste winkel me een goede tip aan de hand: craigslist. Dit blijkt een populaire internet-site te zijn (http://sacramento.craigslist.org/), zoiets als marktplaats.nl voor handel in van alles en nog wat waaronder 2e hands fietsen. Op 7 sept 's middags nog een cross-fiets op de kop getikt bij een collectief dat oude fietsen opknapt: http://daviswiki.org/Davis_Bike_Collective. Heb daar zelf een prima cross fiets in elkaar geknutseld die ik voor 50 dollar mee kon nemen.