halfweg kuren

Tijd voor een update. Ik heb deze blog een tijdje laten rusten omdat er voor mijn gevoel weinig nieuws was en ik dacht: "geen bericht, goed bericht".
Mijn vorige bericht is nog van de 1e kuur. Nu zit ik al in de 4e kuur, ben op de helft en het aftellen is begonnen. De 2e kuur was tot nu toe het zwaarst door de diverse bijwerkingen. Ik vreesde dat het daarna zwaarder zou worden, maar dat valt gelukkig mee. Niet dat dit ietsbeeld  is wat went, maar je weet beter wat je te wachten staat en kunt daar rekening mee houden. Je zorgt bijvoorbeeld voor een goede verpleegkundige zodat het infuus er in een keer inzit en je houdt je conditie zo veel mogelijk op peil. Ik realiseer me daarbij wel dat ik geluk (bij een ongeluk) heb, want mijn misselijkheid is beperkt. Ruim een week na het infuus kan ik al weer eea doen. Zo heb ik vandaag flink uitgeslapen, daarna 10 km gefietst (hometrainer), de afsluiting van de olympische spelen bekeken en een korte wandeling gemaakt.

Op momenten dat ik me goed voel pak ik voorzichtig de draad weer op van het onderzoek waar ik in Davis zo abrupt was uitgestapt. Dat is een welkome afwisseling (zie afbeelding) en ook leuk om mee bezig te zijn. Ik zag dat er in juni een symposium in SanFranciso is en dat lijkt me wel wat om naar toe te werken. Misschien wat te hoog gegrepen nog, maar wie weet. Inmiddels heb ik ook mijn werkplek in Wageningen weer bezocht. Best wel emotioneel, maar ook goed om daar weer allerlei mensen te zien en te spreken.Resteren dus nog 4 kuren. Ik ben nu wel voldoende gemotiveerd om ze ook af te willen maken. Dus ik ga ervoor !
Een volgende bericht zal wel aan het eind van de kuren komen in de tweede helft van mei. Dus maak je niet ongerust als er in de tussentijd geen nieuw blog verschijnt.