Rondje Nicaragua en terug in Costa Rica

Op weg naar Nicaragua belanden we in het noorden van Costa Rica in La Cruz, een grensplaats met weinig vertier maar wel een hotelletje, Amalia's Inn, met een schitterend uitzicht (zie foto) over het lager gelegen natuurgebied en de zee.

De grens was chaotisch, modderig door de regen en extreem druk door het grensverkeer. 25% van de ca 6 miljoen Nicaraguanen werkt in het buitenland en veelal in Costa Rica. Met de Kerst wil men thuis zijn dus dat leverde drukke chaotische grenstaferelen op. Onze week in Nicaragua hadden we door een bevriend reisburo laten regelen. Prima zet was dat, want we lieten onze huurauto in La Cruz achter, gingen met taxi naar de grens, liepen er overheen, werden ove

r de grens opgewacht en naar het eiland Ometepe gebracht. Ometepe is een vulkaaneiland waar we rondgefietst hebben en wat beperkt werden doordat het regende, maar ook lekker konden relaxen (zie foto).

Daarna naar Granada, een fascinerende stad met veel koloniaal erfgoed waar goed op wordt gepast. Vervolgens naar Leon, een stad met een duidelijke politieke tint waar een rondleiding achtergronden liet zien van de conflicten die zich er hebben afgespeeld. De Kerstdagen in Leon waren vrij rustig, bezoek aan de grote kathedraal was speciaal door de drukte in het kerkgebouw. Een mis was gaande terwijl er in de gang en zijpaden van alles gebeurde. De oude pastoor had het niet meer in de hand.
Na Leon terug naar Costa Rica. Via La Cruz naar San Jose, waar we op 29 december onze kinderen konden omarmen.
Nu zitten we in Quepos aan de Pacific en genieten van wat regen, maar vooral de warmte en het samenzijn.
Iedereen die dit leest wensen we een gelukkig en gezond 2012! !

Eerste bericht uit Costa Rica

We zijn al een week in Costa Rica en beginnen te wennen, maar Cuba kunnen we met moeite achter ons laten. Zoveel mogelijkheden die niet worden benut dat het een wat trieste indruk heeft achtergelaten. Dat pakken ze hier in Costa Rica duidelijk anders aan. Aankomen in Costa Rica vanuit Cuba maakt de tegenstelling wel erg groot. Ineens allemaal luxe apparatuur, een prachtige luchthaven en heeel veel verkeer. Met de huurauto een spannend ritje in het donker naar het airporthotel, al is het maar 4 km! Gelukkig hebben we onze tablet die precies vertelt waar we zijn. De eerste dag in Costa Rica is voor verdere orientatie. Een Costaricaanse simkaart gekocht en met behulp van een vriendelijke receptioniste een huisje besproken in Montezuma op het schiereiland Nicoya. Blijkt een goede gok. Lekker ruim huisje boven op de berg bij Montezuma met zwembad naast de deur. Niet allemaal even schoon, de douche blijkt koud en de airco doet het niet, maar toch een geweldige plek. Het was hier wel bloedjeheet maar na 2 dagen raakte het bewolkt en kregen we plenzende regen. 's Morgens op de veranda zien we allerlei verschillend gekleurde vogeltjes in de boom voor ons huisje en een groep apen in de boom er naast.

We hebben natte voeten gehaald bij de Montezuma waterval en een prachtige, pittige wandeling (4 uur zwaar terrein, klimmen en heel vochtig en warm) gemaakt door Cabo Blanco. Een prachtig natuurpark met oerbos en regenwoud waar we apen en andere vreemde beesten gezien en gehoord hebben. Net Burger's bush maar dan in het echt. Morgen vertrekken we naar Playa del Coco (klinkt lekker tropisch) wat meer in het noorden van Costa Rica. Een paar dagen later beginnen we met een trip door Nicaragua. Daar zullen we de kerstdagen doorbrengen. Jullie zullen dan vast wel weer van ons horen maar we wensen jullie allemaal vast fijne kerstdagen!

Bericht uit Cuba

Tien dagen op pad en het lijkt of we weken onderweg zijn. De indrukken zijn overweldigend. Cuba tart elke verwachting. Autos zijn echt oud en er is behoefte aan alles. Maar gelukkig lijken ze hier wel. Of is het de caribean way of life?
De oude stad Havanna was een belevenis. Een totale afwezigheid van reklameborden, de vervallen staat van de meeste gebouwen en de vele autos uit de jaren 50 roepen een aparte sfeer op. Veel vergane glorie maar ook veel nostalgie. Muziek en de levendige sfeer maken het beeld compleet. Heerlijk om door straten en pleinen te struinen. In het historische stadje Trinidad waanden we ons nog verder terug in de tijd. Nu een paar dagen strand en dan nog een rondje in het westen van Cuba.

Tijd voor een nieuwe start

Het is zover.
We staan gepakt in de vertrekhal van Schiphol.
Op weg naar de eerste bestemming in Cuba.

Tijd voor een 2011-update

Chartres, 2011

Het is al ruim een jaar geleden sinds de chemo is gestopt. Neuropathie heeft me heel wat last bezorgd, doet dat nog steeds aan handen en voeten, maar het is nu acceptabel. Vanaf augustus 2010 ben ik geleidelijk steeds meer gaan werken. We hebben rond de jaarwisseling genoten van een goede wintersport en vanaf januari 2011 ben ik weer volop in de running. Eigenlijk had ik het hele kankergebeuren naar de achtergrond gedrukt en alleen tijdens controles was de boog behoorlijk gespannen.

Het ging dus geweldig met me tot er op 4 mei 2011 een echo werd gemaakt in ziekenhuis Rijnstate. Men heeft keurig het protocol gevolgd en mij niets laten weten, maar ik voelde “nattigheid”, ofwel het zat niet goed. Op 18 mei hoorde ik dat er een tumor in de lever leek te zitten. Op 23 mei is een PET/CT-scan gemaakt van mijn hele lichaam en op 31 mei een meerfasen CT-scan. 

levertumor, PET/CT, 23 mei 2011

Daaruit bleek dat de uitzaaiing van darmkanker beperkt lijkt tot één tumor in de lever, grootte ca 2.7 cm, goed te opereren is met een goede kans op volledig herstel. De operatie werd in het Radboud gepland (www.umcn.nl), waar ik op 8 juni de eerste afspraak had bij dr Hesselink. Een open en prettig gesprek, met één min-puntje: de ingangsdatum van de wachttijd. Die ingangsdatum was 8 juni !  Dat betekende dat ik uiterlijk 20 juli zou worden geopereerd. Voor mij was dat ruim 2.5 maand nadat er feitelijk een tumor in mijn lever werd geconstateerd. Na diverse telefoontjes, bezoeken en emails te hebben uitgevoerd zijn we donderdag 16 juni vertrokken voor een korte vakantie. Tijdens de laatste week van juni heb ik gebeld met Radboud en vernam dat mijn operatie gepland stond voor dinsdag 5 juli. 

Radboud, 5 juli 2011

Dus zondag 3 juli terug naar NL, maandag 4 juli werd ik opgenomen en 5 juli 's morgens ben ik geopereerd. Het bleek een pittige operatie waarbij leversegmenten II en III zijn verwijderd (ca 25% van de lever) evenals de galblaas. Gelukkig schijn je probleemloos te kunnen leven zonder galblaas en ook zonder een stuk (max 70%) van je lever. Dinsdagmiddag 5 juli lag ik nog in bed aan de slangen maar herstel in het Radboud verliep zeer voorspoedig en maandag 11 juli was ik weer thuis. 

Ik vertrok met de uitslagen van het histologisch onderzoek dat er gunstig uitziet: snijvlakken schoon en een verwijderd tumor van 2.9 cm dat goed was ingekapseld. Geluk bij een ongeluk lijkt het. Begin augustus heb ik een afspraak bij Radboud voor een evaluatie-gesprek en ik verwacht geen nieuwe chemo-kuur. De lever zal regenereren tot vrijwel de oorspronkelijke omvang in 3 - 6 maanden. 

Komende tijd zal ik nodig hebben om aan te sterken en de draad geleidelijk aan weer op te pakken.