Toch weer feest

De afgelopen maanden begonnen spannend omdat er weer tumorgroei was geconstateerd. Reden genoeg om door te gaan met het slikken van pillen. Geleidelijk voelde ik me beter en de volgende CT-scan werd gepland voor september. Ik maakte me wat ongerust over de geconstateerde vochtophoping in mijn pericard en uit een overleg met de oncoloog bleek dat een goede indicator voor mijn harttoestand verkregen kon worden met de zgn "hartslag in rust". En laat mijn fitbit die nu al 2 jaar registeren! Dus een tijdverloop van die hartslag gemaakt (zie grafiek) en dat stelde me voldoende gerust.

Samen met Wageningse collega's kon ik nu zeker meegaan met een geplande trip naar Zuid-Korea, onder meer voor het geven van een cursus modellering met het model SWAP. Anne-Mieke is meegeweest en van 22-aug tot 8-sept zijn we naar Zuid-Korea geweest. Eerst 1,5 week als toerist en daarna 1 week cursus in Jeonju.

Op 18 september kreeg ik de uitslag van de laatste CT-scan van 10-sept. Het was ontzettend spannend want de vorige CT-scan liet tumor-groei zien en ik meende vast dat de Teysuno-kuur nu wel uitgewerkt zou zijn en wat dan ...? De oncoloog was gelukkig snel duidelijk: afname van tumor-omvang, dus de kuur slaat aan.